பலரில் ஒருவன்

போகும் இடம் எங்கும் என்னை மட்டும் சுவாசிக்கும்

என் காதலனுக்கு

நான் செலுத்திய மரியாதையை

அவனை விட அழகான ஒருவனை சந்தித்தது

உன்னால் உறக்கம் இல்லாத நான்

காலையில் மலர்ந்த பூக்கள் மாலையில் வாடுவது போல்

உறக்கத்தை தேடும் என்கண்களுக்கு உன் சிரிப்பை தந்துவிடு


மறுநாள் உன் கூந்தளுக்காக அது மலர்ந்திருக்க வேண்டுமென்றால்

தனிமையில் நான்

காலை கதிரவனின் கதிரொளி என்னை தளுவும்முன் என் கை குழந்தை உன் வாழ்த்துக்களாள் சிணுங்க வேண்டும்

கதிரவன் மறையும் முன் உலகிற்கு ஒலி கொடுக்கும் சந்திரன் போல்தனிமையில் இருக்கும்போது தோள்கொடுக்கும் ஒரு நண்பனாய் நீ வேண்டும்

புவியீர்ப்பு விசை என்னை தாங்குவது போல்சஞ்சலப்படும்போது உன் கண்ணின் விசை என்னை தாங்கவேண்டும்

ஓயாமல் ஓடிக்கொண்டிருக்கும் கடிகாரத்தை போல்அனுதினமும் என்னை பற்றியோசிக்கும் ஒருத்தியாய் நீ வேண்டும்

ஓயாமல் "mouse"இ பிடித்து கொண்டிருக்கும் என் கைகளுக்குபதுமையாய் உன் கைகோர்த்து, ஓயாத கடல் அலையை ரசிக்க வேண்டும்

கவலை படாதே இவை எல்லாம்என்னால்
முடிந்ததால் தன் உன்னிடம் கேட்கிறேன்

காயப்பட காத்திருக்கும் இதயம்

என் இதயத்தை சுற்றி சுவர் எழுப்பினேன் கயப்படமலிருக்க அல்ல

அதை தகர்க்க முயற்சி எடுக்கும்

ஒருத்தியை சந்திக்க

காதலியின் கண்ணீர்

ஏனோ எப்பொழுதும் உன் நினைவுகள் என்னும் மழையில் நனைந்துகொண்டே இருக்கிறேன்,பார்த்த இடத்தில் எல்லாம் நீயே தொன்ருகிராய்,நீ இல்லாத ஒவ்வொரு நொடியும் கண்கில் கண்ணீர் வெள்ளம் பெருகி கொண்டே போகிறது, ஏன், இதை கூட நான் எழுதவில்லை ஏன் கண்ணீர் துளிகள்தான் எழுதியது

யார் செய்த தவறு

கண்ணை மூடிக்கொண்டு பேசினேன் உன் கண்களை பார்த்தால் காதலில் விழுந்துவிடுவேனோ என்று அச்சத்தில் அப்போதும் விழுந்துவிட்டேன் உன் குரலில்